Penceremden içre gün ışığı
Süzülür aheste aheste.
Gönlümde bir kuyu kırığı,
Akar durur kendi içine.
Gök mavisi, toprak kahvesi,
Ebem kuşağıdır karanlığım benim;
Yaldız beyazı, güneş sarısı,
Renkli bir cümbüştür içim.
Hala umudum var zira
Rab '' ümit kesilmez '' der;
Sizin kafanızı koparan o
GİYOTİNLER
Benim ellerimden öper!
Kayıt Tarihi : 1.12.2014 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!