Giyilmeyi Bekleyen Elbise Şiiri - Murata ...

Ben bir elbiseyim senin hayatında
Yıllarca o küflü gardolapta giyilmeyi bekleyen..
Her güneş açtığında yine aynı umutla
köhne ellerinin bana uzanma ihtimali...
ve umudun ilerisine gidebilme ihtiyatı..
Kızma bana, ben aşığım..
Ben sana kendimi sevmediğim zamanlarda
hep aşıktım...
Sadece bekledim..
Birgün çıkartıp yatağının en güzel
köşesine koyarsın diye...

Ben seninle en güzel anları paylaştım
Sen ağlarken, ben de ağlıyordum
Karanlık kuytu bir köşede..
Senin beni duyma bilme ihtimalin yoktuu
dilsizdim.
Taktirname aldığında, hastalandığında
düşüp bacağını incittiğin zamanlarda
en çokda.. en çok da yorganın altında
saklanıp gizli gizli ağladığın anlarda
yanındaydım...

İlk siğara içişine ben şahit oldum
Bi kutu hapı yutarken ben vardım
yanında..
Ama yapma diyemedim..çünkü dilsizdim...
Ben sende kaybetme korkusunu öğrendim
Öyle böyle değil, içten tam yüreğinin
en derininden...
Kızma lütfen... Ben sana aşığım...
Bıkmadan bekledim...
Bir annenin çoçuğunu sabaha kadar
beklemesi gibi...
Ve çıkarttın beni o küflü gardolaptan
Ama niyetinin atmak olduğunu
Nereden bilirdim ki...