Gıybet Şiiri - Hilmi Can

Gıybet haram, bilinmeli,
Dil kelleden biçer belki.
Hemen us tan silinmeli,
Nefis zehir içer belki.

Laf etmeğe zemin arar,
Ettiği laf akla zarar.
Ölçüsüne olmaz karar,
Keçe kitap açar belki.

Davet eden de meyilli,
Sözü, temsili değimli.
Bakar gıybete eğimli,
Bekler mevzu geçer belki.

Fırında kek pişirirsen,
Zor çayını içirirsen,
Pofpoflayıp şişirirsen,
Kanatlanıp uçar belki.

Çaydanlığa su eklenir,
Kaynaması zor beklenir,
İçtikçe sohbet zevklenir,
Kantar topuz kaçar belki.

Dikkat lazım, kötü söze,
Yakışmaz töreye, size.
Uymaz ise kural ize,
İnci mercan saçar belki.

Havalı kul tava girse,
Yüksek atar ne denirse,
Muhatapla yüzleşirse,
Şaşar, kalır naçar belki.

Gizli kalmaz asla sözün,
Gerçekleri görsün gözün.
Saklar iken örtü yüzün,
Kayar, düşer o çar belki.

Ahir hesap Hakk ın işi,
Kollamalı hakkı kişi.
Etrafına salıp şişi,
Derde olur düçar belki.

Canzadeyim ondan uzak,
Müslümana gıybet tuzak.
Bilse sonu ateş, sazak,
Uçmak, tamu seçer belki.