Sen her canın çektiğinde çekip giderken,
Ben seni her canım çektiğinde resimlerden topladım.
Yalnız ben değildim parçalanan; sen dağıtırken maziyi,
Seni her andığımda bir parçanı şişelerden topladım!
Sen en son giderken infilak ettim ben! .
Gözlerimi mavi bir poşete koydum, sana bakıyordu.
Ve bilirsin hastasıydı mavinin...
Saçlarımı siyah bir poşete koydum seni saklıyordu
Ve bilirsin hep siyah kalsın isterdi renginin...
Ellerimi sevimli bir kutuya koydum; hala yazıyordu
Rengarenk bir dünyayı yazardı senin gezdiğin...
En son yüreğimi kırmızı bir poşete koydum.
Kan rengidir ayrılık! ..
Ayrılığın kokusunda kan vardır!
Belli etmesin istedim ayrıldığımızı, kırmızı olsun dedim.
Şimdi hepsi bir beyaz poşet içinde senden kalanlar
Ve hediyen olsun yeşil bir poşete koy gelinliğin!
Tabutuma yeşil çok yakışmış gerçekten, görünce hak verdim! ...
Kayıt Tarihi : 21.10.2015 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi bir beyaz poşet içinde senden kalanlar Ve Çimendağ'ın her bir parçası yanında duranlar Hediyen yeşil bir poşete koyup saldığın gelinliğin olur. Tabutuma yeşil çok yakışmış görünce anladım...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!