Gittn Şiiri - Emine Sönmez

G İ T T İ N

Gittin, dünyanın bütün ışıklarını söndürdün,
Mehtabı, güneşi, yıldızları bile soldurdun.

Gittin Huda'ya, bizleri öksüz bırakıp burda,
Zaten gitmeye hazır gibiydin sen bu uğurda.

Gölümüzün bahçesinde, bir çinardın, yıkıldın,
Ümitlerim tuz_buz oldu, bir meçhule döküldün.

Sana ermek ne zor şimdi, gözyaşımın mimari,
Kader aldı elimizden, yıkamadım duvarı.

Sevgi tohumu ekerek, nurunla akıp gittin,
Seni seven yürekleri, narınla yakıp gittin.

Gözlerinle vedalaştın gel, gel dedikçe Huda,
Aks'in görünür bizlere, akan her damla suda.

Damla_damla eriyerek, ahret yoluna aktın,
Ulu bir çinar gibiydin, hani solmayacaktın.

Sevdi seni kadir Mevlam, aldı kendi katına,
Yumdun ela gözlerini, koşup gittin bahtına.

Ruhun şad olsun ustadım, mekanin cennet olsun,
Rahat uyu, acı çekme, ruhun huzurla dolsun.