Gittinya sen yanımdan hani...

sen gittinya yanımdan hani
bütün ağaçlar döktü yapraklarını,
fırtınalar koptu İstanbul da,
bütün şehri sular bastı.
sen gittinya yanımdan hani,
bütün melekler ağlar oldu,
hiç kimsenin yüzü gülmedi,
hiç akşam olmadı,
güneş hiç doğmadı.
sen gittinya yanımdan hani
hiçbir vapur bağırmadı bir daha
hiçbir araba basmadı kornaya,
hiçbir aşık bakmadı dolunaya.
sen gittinya yanımdan hani,
her gün ellerim titrer oldu,
evdeki kuşlar ötmez,
balıklar yüzmez oldu.
sen gittinya yanımdan hani,
hiçbir sevdalı yan yana gelmedi bir daha,
çocuklar top oynamadı sokakta,
hiçbir yıldız hiçbir gece göz kırpmadı,
şiirler anlatmadı aşkları,
yemekler yetmedi açlıkları gidermeye,
suysa gidermedi susuzlukları.
sen gittinya yanımdan hani,
hiçbir bülbül yan yana gelmedi,
bahçelerdeki güller açmadı,
hiçbir çiftçi tohum saçmadı,
uçaklar kalkmadı,arabalar gitmedi,
sen gittin ya yanımdan hani,
sanki bu şehir yaşamaya yetmedi.
bir tek;
bir tek ben yaşadım her şeyi,
kandırdım kendimi.
bir sır veriyim mi sana?
sen gittinya yanımdan hani,
gittiğini kalbim hiç bilmedi…