Engin ovalara sığmayan gönlüm
yüce dağ başında yel oldun gittin
huzuru,sevgiyi hayal ederken
doluyla tufanla sel oldun gittin
Halinde ne vardı,onu yeter görmedin
razı olup haline,şükür bilmedin
bekledim,bekledim neden gelmedin
kendin bilmeyenle el oldun gittin
Daha tomurcukken sararıp soldu
maziyi düşündüm gözlerim doldu
umutlar tükendi,hayaller kaldı
nafile hayatta sil oldun gittin
Yalan bu dünyanın,muradı yalan
ömür paramparça,hep olduk talan
boşuna aldandık,elde ne kalan
veballe günahla,pir oldun gittin..
ali kılıç
Kayıt Tarihi : 12.11.2011 15:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!