Gittiniz! ... Şiiri - Turhan Yeşilçiçek

Gitmezdi sanırdım rahattı içim
Beni bir başıma brakıp gittiniz
Gittiniz gideli susuzum, açım
Korsuz, ateşsiz yakıp gittiniz

Yalnızım gece, yalnızım gündüz
Gündüzüm çile gecem uykusuz
Avrat desen çekilmiyor, pek huysuz
Püsküllü belayı takıp gittiniz.

Ne edeyim artık ömür de bitti
Güvendiklerim beni terk etti
Bu faniye ders olarak bu yetti
Sel gibi önümden akıp gittiniz

Gece -gündüz, gelir diye beklemek
Gözyaşını gözyaşına eklemek
Hasret demek buymuş, buymuş özlemek
Beni ataşlara salıp gittiniz.

Öyle hissettim ki, yaklaştı ölüm
Olacak elbette fani bir kulum
Gelse ne yazar, gelsin be gülüm
Siz zaten canımı alıp gittiniz.

Düzen kuramadık daha ilk başta
Kenara itildim aha bu yaşta!
Aklınız fikriniz parada, işte
Beni üç kuruşa satıp gittiniz.

Bir mektup, bir selam gelmiyor sizden
Huzurum kalmadı işte bu yüzden
Bu kadar erken mi bıktınız bizden
Bizi, çere, çöpe katıp gittiniz.

Gönlümdeki ateş, kederim, ahım
Alev aldı sönmez bu sol cenahım
Az gelir de bana Nar-ı İbrahim
Beni volkanlara atıp gittiniz…