Sen, yitirilmiş yılların ardından elimde kalan tozlu resim
Sen, yürüdüğüm yollarda üstüne basmaktan korktuğum ayak izim
Sen, deniz kenarında topladığım nadide çakıl taşım
Sen, sessizliğe inat korkusuzca haykırdığım sesim
Gittin, yoksun şimdi...
İşte o tozlu resim kayboldu, yok artık
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
