gittin yine...
insan hiç
kendi gidiş teranesini
kendi bestelermi?
doğadaki hangi varlık
kendini tanımlayabilmiş ki?
ve sen sebebinden kopararak,
kendini değerli kılacağını sanarak,
gittin...
gittin yine...
saçlarım,
tarlalarda başaklarım dalgalanırdı gözlerinde,
ardından yılgın bir uçurtma bıraktın,
rüzgarsızlığın orta yerinde.
Kayıt Tarihi : 30.8.2008 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!