Benden artık ne köy olur ne kasaba...
Kendi halimde sallanıyorum, yapayalnız,
Bırak beni derinlere,
Bir kırık tekne gibi kıyında demir atmış
ölürüm ben,
Hiçbir yere de gitmem,
dalgaların dövmelerine, itmelerine aldırmadan,
Yalnızlıktan yorulan martılara sığınak olurum,
Uğrar da oturursan yanıma gölge olurum
o da yeter bana,
Ne.bekliyorsunki, esen rüzgara, meydan okuyan yelkenim yok,
Yüzüp getirecek kulaçlarım yorgun,
Bir sevdadır başımda, o bana uzak, ben ona sargın,
Kahrolası yıllar, uçurum gibi ayırmış, gecikmiş,
Neydi o bilgenin dediği: davul bile dengi dengineymiş...
Kayıt Tarihi : 19.6.2020 08:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
