Gittin ya,
Alışırım sanma bensizliğe.
Gece rüyanda,
Gündüz hayalinde olurum.
Yürürken ayak izinde,
Sessiz gülüşlerinde,
Soluduğun karanfil kokulu nefesinde,
Dinlendiğin subaşında
Yaslandığın ağacın dalı olurum.
Şaşırıp kaybettiğin ömrün yolunda,
Son aydınlık Kutup Yıldızı’ n da,
Baktığın her güzellikte ben olurum.
Çünkü
Yedi renk ipek ibrişimle
Gönül kasnağım da,
Nakış nakış işlenmişsin sen.
Gittin ya,
Seni unuturum sanma sakın.
Yıkıldı gönül mabedim,
Dilek taşımı, tutturacak,
Ne duvar nede
Mum yakmak için,
Yüreğimde kor kalmadı.
Gittin ya,
Sen paranın ve uçsuz bucaksız,
Hayallerinin kurbanı oldun.
Ben ise yeşil gözlerinin ve yalın sevdanın…
(Sebepsiz ansızın terk edişine)
03.07.2009 Kırıkkale
Ülkü anne/Ülkü teyze/Ülkü bacı
Kayıt Tarihi : 4.7.2009 15:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki yüreği sevdalı genç,bir gün elele verip, gönül fırtınasının etkisiyle kaçıp gizlice evlendiler.Çok geçmeden çok tatlı iki yavruları oldu. Genç anne çocukları ile büyümeye başladı. Çocuklar okula başlayınca o' da yarım bıraktığı okulunu bitirdi.Evlilikleri klasik anlamda monotonlaşmaya başlayınca evin hanımefendisi artık çok mutsuzdur ve ille de yaşadığı taşradan kurtulup büyük kentte işe girip çalışmakta ısrar etmektedir. Oysa az bir zamana ihtiyaç vardır.İstediği kentte yaşayabilmek için. İnternette tanıştığı arkadaşlarının etkisiyle yeni yaşam umudu ile herkesin derin uykusunda olduğu bir bahar sabahı,habersiz ama planlı olarak o ansızın çekip gitti. Dönmedi.Onu seven herkesi üzüntü içinde bıraktı.Çocukları onun dönüşü için hem dua etmekteler hemde hergün hüzün gözyaşları dökmekteler.Onu çok seven kocası ise hala onun dönüşünü beklemekte.Anne olmak nasıl birşey,benim çocuğum yok bilemiyebilirim ama şu yüreğim bir top alevdir yanıyor cayır cayır sönmüyor bir türlü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!