Gittin Ya Şiiri - Nurcan Bingöl

Ömür törpüsü aşk denen illet
Beni benden etti meret
Azap çekmekte ruh telaşlı
Bedenim isyanları oynamakta
Son direniş bu aşka dilenci kalp
Viraneden farkım kalmadı
Vurgun yediğim vuslat saatlerinde
Yüreğime tarifsiz acı salan aşk
Gönlüme söz geçmez oldu
Hayaline bürünmek canımdan bezdirdi

Gittin ya etrafı yas bürüdü
Takvimler gittiğin günde asılı kaldı
Ben de aşk yapraklarını döktü
Oysa senin yeşerttiğin aşk filizlerim vardı
Neyleyim şimdi sensiz baharları
Umut ağacımızdı aşk kökleri kurudu
Senden sonra göz pınarlarım aşkla yağdı
Mevsimsiz açan çiçeklerim aşka küstü
Boynunu büktü
Sevda çiçeğim kalbimde soldu
Yürek hüzne gark oldu
Gittin ya aşkın göz yaşları beni kendi denizinde boğdu…