Gittin Ya Şiiri - Musa Aslansofuoğlu

Gittin ya;
Bir anda gittin.
Her şeyi mazide bıraktın gittin,
Bir yolculuk gibi bir güzellik gibi bir yeniden doğuş var oluş gibi.
Arkanda ne fırtına ne enkaz kaldı bilmeden gittin.
Düşünmedin mi hiç giderken.

Sen gidince…

Ben kalbimi kaybettim…
Çiğerim yerinden koptu ,
Ne olduğumu unuttum,
Adımı unuttun,kimliğimi unuttum.
Her bakışım karanlık her gördüğüm şekilsiz kaldı.
Her adımımda parçalandım.
Her gülüşüme hüzün çöktü.
Her ay doğuşunda ışığa baktım.
Her güneşte soldum ben.

Benim gecelerime ışık düşmedi.
Her güneşte kavruldum,
Çünkü benim güneşim yoktu.

Ben bir çocuktum.
İşlemeden suç
İdama mahkum oldum.
Hakim yoktu mahkemede
İmzalanmış fermanım,
Darağacı kaderime basmışlar kararı
Çıkmadı sesim,soluğum kesildi.
Attım her bir şeyi içime
Yutkundum,,boğuldum,Yok oldum.
Çektim ben çekerim çekeceğim biliyorum.

Ben var ya;
Hiç ağlamadım.
Sana ağladığım kadar…
Ağlarken göz yaşlarım yanağıma akmadı benim.
Şimdi olduğu gibi içime aktı,
Sen çiçeğini kaybetmişsin!
Böceğini kaybetmişsin!
Sen var ya zaman kaybetmişsin!
Doğru haklısın
Ya ben;
Hayatımı her şeyimi kaybettim,
Kaybedecek neyim var ki…
Şimdi bana dönüp de nasılsın deme sakın!