Gittin Sen Şiiri - Neriman Hatil

Gittin ya..!

Sen benim canimdin ama gittin ardina bakmadin

Bir veda bile etemdin giderken umarsizca gittin

Ardinda bir ben biraktin agliyan hüzünlü bakisli

Ve sen beni yaktinda gittin giderken cancagzim

Gittin ya...!

Sen beni körkütük kaldirimlara atip acilarimla

Son bir bakisini bile esirgeyerek benden

Ellerimi uzattim bosluta kaldilar umusamadin

Ve sen beni bu sehirde acilara terkettinde gittin

Gittin ya...!

Icimde öyle kapanmaz yaralar actinki gidisinle

Gelsende yokum yoklugunda tükendim ben

Artik sabahlari günesim dogmaz oldu sensiz

Ve sen gittin bu gecede selamini esirgedin

Gittin ya...!

Mevsimlerin en karakislarinda biraktin yüregimi

Gecelerin en zindanindayim su an yüregim sizlar

Alisamiyorum sensiz yarim bir yanim eksik cancagzim

Ve sen gittin matemlerde yangin yeri benim yüregim

Gittin ya...!

Düslerimde intihar tutkulari olusmaya basladi

Yüregimde hala yarim kalmisligin en aci yarasi

Sensizlikden kurtulup alisamadim hal yarim kalmisliga

Ve sen gittin gittin ya benide ardinda yarim birakdin

Gittin ya...!

Bi yanim hazan mevsimine benziyor solgun

Artik beklentim bile yok senden yana gelir diye

Kalemim kirik yazacagim ne söz ne sayfa kaldi

Ve ben seni ölümüne severken bilemedin terkedip gittin...!