Gittin Sanmıştım… Şiiri - Belgin Turan

Hayallerimi kuşa çevirip, gittin sanmıştım,
Hasretin ağına boyayıp günlerimi,
Zevki sefana yelken açıp, hem de umarsızca,
sildin sanmıştım…
Yalnızlığı şerbet diye içip, bin kez yanmıştım.
Sitemin sıfırlandığı, kuşkunun bitirdiği noktada,
Artık konuşmak da fayda etmezdi düz bir duvara
Gecenin ah çeken ellerinde ağlarken yüreğim.
Oysa buradaydın tüm sevecen hallerinle.
Zifiri karanlık gibi içime çöken hüzünlerim,
Sesindeki ritmin coşkusuyla uçuyordu sessizce.
Başka bir tenin gizli haritalarını yırtıp ellerinle
Olması gereken yerde sevilmeyi bekliyordun.
Egonun fesatlığına yenik düştüğüm anı
Silerken bir çırpıda, sevincim yeniden
kanat çırpıyordu aşka.
Gittin sanmıştım, umutlarımı da alıp yanına,
Buraları tam da terk ettiğini düşündüğüm anda
Ta içimde hissetmek seni, sesinin yayılması şifa gibi
tenime, bilsen bebeğim, gidişlerinin sancısını,
böyle sersefil bırakıp gitmezdin bir daha.

11/12/2011 Belgin Turan