Seninle kurduğum her cümle,
biraz sitem, biraz umut, biraz da içime attığım hayal kırıklığı…
"Yanındayım" diyorsun ya,
peki gerçekten neredeyim ben?
Kalbinde mi,
Seninle hayal kurmak bile öyle güzel ki,
bir anlığına bile olsa gözümün önünde canlanıyor her detay.
Mutfaktan giriyorsun ansızın,
koşuyorsun bana,
Sen beni düşünürken,
ben seni dualarımın ortasında yaşadım.
Adını her andığımda içim ürperdi,
çünkü senin kalbinden geçenin
benim yüreğime sızısını duymamak mümkün değildi.
Senin kırıldığın yerden kanar içim, senin canın yandığında ben içimden dağılırım.
Bana yalan dersin ya bazen, işte o an ben nefessiz kalırım…
Çünkü ben sana hiç yalan söylemedim.
Ben sana içimi söyledim, kalbimi açtım, en çok da dualarımı verdim.
Senin her nefesin bana hayat, her bakışın bana umut oldu.
“Biraz içini ısıtsın diye…”
Biliyorum bugünler biraz ağır, biraz yorucu…
Ama ne olursa olsun;
Sen güçlü bir yüreksin.
Yüzünü buruşturan her şey geçici,
Bir gün, içimden gelerek küçük bir çikolatayı senin avucuna bıraktım…
Bilmiyordum ki o küçücük hediye,
başka bir gönülde umut,
bir annenin gözünde sevinç,
Seninle bir cümleye sığmayan duygular yaşadım ben.
Yan yana gelişlerimizin kıymetini sadece kalbim bilir.
İçimde senin adınla çoğalan o huzura,
Ben her defasında daha çok sarıldım.
Annene İthafen;
Bir kadın vardı…
Sadece bir evlat büyütmemiş, bir yürek de büyütmüştü.
Sadece yemek pişirmemiş, dua da pişirmişti avuçlarında.
O kadın, bir annenin ötesinde;
Sen nasıl bunu söylersin?Benden sıkıldığını ima etmek… Eğer içinde hâlâ bana dair bir sevgi kalsaydı,
Ağzın böyle bir sözü söyletmezdi sana. Ben seni üzmeyeyim, senin canın yanmasın diye Kendi acımı unuttum, Bugün bile kurumdaki tüm yoğunluğuma rağmen Yazını görüp “yanlış yazmış” dedim,
Çünkü biliyordum…Kafanın doluluğu her satıra sızmış... cuma günü eve gider gitmez senin için bir fotoğraf çektim… Hiç kimseye göstermediğim bir haliyle. Bir tek sana… Sadece sana ait bir şeydi o.Sence bu bir “sıkılmış insanın” yapacağı şey mi? Ben seni yormak için değil, Tam tersine seninle huzur bulayım, Sen huzur bul diye varım.
Yemin ederim ki niyetim buysa Al elini kalbime koy, orda başka bir şey yok. Beni en derinden vuran,
Bana “inanmıyor” oluşun… İçim içime sığmazken sana, Sen nasıl olur da benden kuşku duyarsın?
Ne kurduğumuz hayaller,Ne ettiğimiz dualar,
İçimde bir bahar başladı o an.
Köküm senin sesinde,
Yapraklarım gülüşünde,
Güneşim sen oldun…
Ve bil ki;
Her çiçek herkeste açmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!