Gittin Ha Şiiri - Serap Orhan Çakar

Sanma ki ne var ne yoksa götürdün giderken,

Çarşaf da dizlerinin izleri kalmış,
Duşun duvarları tenine çarpıp intihar eden su damlaları,

Her defasın da iştahla dudaklarına götürdüğün,
Parmaklarını beline doladığın İnce bellini de unutmuşsun,
En aç fantazilerinin yegane mekanı olan mutfak da,
Haa biliyor musun? dudağının ekşimsi tadı da üstünde hala,

Gözümün kenarında istilacı şimdi senli gecelerden kalan uykular,
Annemin sandığın da, reklam arası olarak seni aldığım rüyalar,
Dudağımın kenarındaki tebessüm ağacına asmış kendini öpüşlerin,
Kral çıplak biliyorum ama, niye öldürdü ki onu gülüşlerin,

Kenarlarıma seni ördüm ince uçlu tığla salkım saçak sevgilim,
Etime işleme yaptım '' gittin ha '' iğnesiyle bata çıka,
Hasta, yasta, sen gideli beri ağlıyor duvarlarım,
Boşalttım damarlarımı kanlarım şerbetin olsun kutlamana,

Şerefsizliğine sevgilim! gittin ha...

Ve son söz;
Saçlarımı değiştirdim,

Ama yüsümdeki gölgen benle kaldı.
Kızıllık gitti saçımdan yüsüme düşen,
Ama acımın kızıl çilleri yüsüme yara açtı.

Her gelenle gelir benim kelimelerim,
Her kalbime girene metiyeler düzerim,
Dün niyetlendim sana bir şeyler yazayım dedim,
' Sen; yazmaya bile deymezsin ' dedi dilim,
Ama yine dinlemedi dilim i kırılası elim.

//Del!