Gittin Gideli Şiiri - Ercan Cengiz

Gittin Gideli

-geleceğini bilsem sancımı susturur
ıslak ıslak gülerdim oğul-

zaman dediğin üç ayaklıdır
bir ayağı kesik taya benzer
kaşlarını çatma artık, değmez
eğilmesin alnının çizgisi, eğilmesin
duvar eskidi, bense yaşlandım
gözlerinde ışık, yüzünde mimik
tutunmasın acıya

-iki insan aynı yoldaysa
haince arada saklanır zaman-
biri birine eğmişse boynunu
duymazdan görmezden gelir öteki

öldükten sonrasını bilmem, bildiğim
her ağacın yuvarlaktır gövdesi
ve damarları dört bir yana
gövde düşünce dal kurur oğul

mumyalansa insan geriye ne kalır
tipi - yağmur, ışık ve karanlık
daha bir şiddetle vurur

hangisine yaransam oğul, hangisine
aşkla muhabbete kalkmışken
bir fakiri kurtarsan, bir zalim yıkılır ki
düşer ayaklarının önüne

günleri unuttum artık, ezip geçtim yılları
kuş-kartalla, akrep-yılanla yol alır
-ağlayan kendine ağlar bu zaman
gülense bir sahtekar-

yürü oğul yürü, ölüm bana daha yakın durur
bir bulutun üstünde kar beyaz ağaç gördüm ki
iç çeksem kurşun yağacak

Toprak Tutsun Külümü