zorunlu bir yalnızlığın tam ortasındayım
çıkamıyorum odamdan gittiğinden beri
gözlerim bir noktada sabitlenmiş
beynim karıncalanmış
anlamsız kalmışım...
günlerdir ağzımı bıçak açmıyor
sen benm konuşan yanımdın
'sesim'de giti seninle beraber
sensizliğin girdabıına hapsettim kendimi
kurtulma çabam yok,isteğimse hiç yok...
tadı olmayan günler yaşıyorum
gittin gideli siyah beyaz bir hayattayım
her şey renksiz
her yer sessiz
ve ben sensiz...
gittin gideli zevk vermez oldu hiçbir şey
ne yemekten sonra içilen çayın tadı kaldı
ne o çok severek dinlediğim şarkının anlamı
ne de bakıp bakıp huzur bulduğum o denizin maviliğinin çekiciliği...
her şey bitti seninle beraber...
gittin gideli o çok sevdiğin gülüşümden eser kalmadı
artık bir umudum da yok mutluluk adına
yaşamaksa nefes alıyorum işte
sen giderken ruhum da terketti beni
ruhsuzum,sensizim,aşksızım...
yaşıyorum ama yaşamaksa bunun adı...
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/gittin-gideli-77.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)