Gittin Gideli Şiiri - Fikret Genli

Gecelerin koynunda yalnızım,
Rüyalarıma üşüşmüş kabuslar.
Karadıkça bahtım,
Alnıma vurulmuş derin yazı.
Gittin gideli geceler katran,
Geceler hüzün,
Vurma yüzüme ey garip
Biliyorum, Geceler acı,
Gerçekler acı…

Acıyan sade yüreğim,
Kor kor alevlerin ortasında
Kelebeğin raksında,
Derinden bir ah
Ah ki ölüme çeyrek var dostum,
Ah ki ömrümden çalınan zaman.
Hayata dair ne varsa
Gitti, gittin gideli…

Toyluğum kurbanlığım oldu,
Sırtıma saplanmış hançer
Dostlarımın elinde.
Sür ki gülem sürgünde,
Tütsü ellerini.
Yudum yudum abından,
Ver ki ölem yine…
Ne varsa dostluğa dair,
Bitti, gittin gideli…

Yine isyan hecelerimde,
Mısralarımda Ammarın nefesi.
Gittiğim her çöle vurulur oldum,
Aşkından bir iz diye.
Kuşanmış ayrılık libasını,
Uryan şimdi düşünceler.
Ne söylendiyse senden sonra
Duymaz oldu kulaklar,
Karanlığın bağrına sığındı insan,
Ve aydınlık, ah…
Söndü, gittin gideli.

Ötelerden gel ne olur,
Muştusu sende hayatın biliyorum.
Cesede dönmüş yürekler
Soluğuna muhtaç.
Kesildi nefesler boğazımızda
Boğulduk, sen gittin gideli.
Çukurundayız ateşin sensiz,