gittin demek bu defa gerçekten,usul usul sessizce,içine gömdün her şeyi farkındayım...kadınlar susarak gidermiş, gerçekmiş geç öğreniyor insan.
içi acıdıkça anlıyor, özledikçe bazı şeyleri ayrılık hayat kadar gerçekmiş...
gittin demek aşk olsun biliyorum bunu ben istedim, mecburdum bilemezsin, nasıl yandığımı göremezdin...yaşanmaz değil aslında alışıyor insan zamanla, nefes alıp vermeyi unutmuyorsun ya öyle bir şey, gittin demek gerçekten şimdi hissettim...
uykusuz bir gece gibi içimde, ansızın boğazıma gelen bir düğüm gibi, zamansız gibi,ansız gibi,boşluk gibi yokluk gibi gittin demek öyle olsun...
sana sitem edemem buna hakkım yok, öncekini saymassak bu gitme gitme sayılmaz, ödeştik mi dersin? ben kaldım yine sen gittin oysa! gittin demek kalbime basa basa, ama gram hissetmedim desem yalan olur...iliklerime işledi sensizlik zaten gerisi yalan olur. Rüyaları saymazsak görmeyeceğim seni sanırım, kalpler bir değilse hissetmeyeceğim altı üstü o kadar,
altı üstü bir hayat, bir sabaha uyanmak, bir gece uyumaya çalışmak, alt üstü geri kalanını onsuz yaşamak...
gittin demek? neden bana sormadın? oysa deli gibi yalvarmalıydım gitmeden sana o otogarda, o otobüse alsa bindirmemeliydim seni, bir bilseydim beni sevdiğini! oldu-bitti ye geldi her şey çocuk aklımız almadı bazı şeyleri, biz hala aşkı masal sanıyorduk oysa öyle hayatın dibi gibi gerçekti..
gittin demek? kimse farkına varmadı, kalbimin sokakları hariç birde o yokuşlar,o pencereler, o ansızın karşılaşmalar, son göz göze gelmeler, o güzel bakışlar hariç, söylemiş miydim gözlerini hep sevdim ben...
gittin demek? yıllar önce gözlerinde hüznü gördüğün çocuğu yarım bırakıp, sana isimsiz mektuplar yazan, şarkılarda seni arayan radyo programlarının karanlık konuğunu bırakıp gittin demek? ne yazık kadere...
sen gitmedin hiç aslında? biliyor musun? kader gitti, hayat gitti ve herşey güzelce bitti..alışılmaz değil, katlanılmaz da değil; şu anılar olmazsa!
yavaş yavaş sindireceğiz biliyorum, zaten içinde var bir şeyler yıllar önceden seziyorum...kader böyleymiş deyip geçmek olmaz biliyorsun biz kendimiz seçeriz o kaderi...
yıllar önce sen seçtiğin gibi yıllar sonrada ben seçerim, yıllar sonrada adı kadermiş olur...
gittin demek! güle güle ey sevgili, hiç olamadığımız ve hiç olduğumuz, ruhunu birbirimizde bulduğumuz, ayrı şehirlerin yarım sevdalıları, aynı gökyüzünün altında teselli ararız şimdi,ufak bir anıyla uyanınca kalplerimiz,yaşamaya devam edersin hiç olmamış gibi, dur ağlama şimdi...
kadermiş bizim ki...
İsmail ÖzabacıKayıt Tarihi : 29.8.2014 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yolculuklar hep bir vedadır...
