Gittin be oğul Şiiri - Bayram Ataç

Park ettiğin yerde kaldı, beyaz o tofaşın
Gencecik yirmi sekizdi, daha senin yaşın
Yalınız başına kaldı, biricik can kardeşin
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

İçimde ateşinin izi kaldı yanık çok derin
Böylemi yazılacaktı senin bu acı kaderin
Bak ayyaş olmuş ben şimdi derbederim
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

Geceler karanlık yüreğimde yine hüzün
Hayalimden gitmiyor ne baksam o yüzün
Böyle miydi bana verdiğin yeminin sözün
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

Akılımdan çıkarıp ta bir türlü atamıyorum
Gece cehennem yataklarda yatamıyorum
Park ettiğin arabanı kıyıp ta satamıyorum
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

Albüme bakarken dün resmine rastladım
Olduğum yerde yığılıp köşeye yaslandım
Akıttığım göz yaşımda kendimi ıslandım
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

Özlemin şu bağrımda bir kor misali durur
İsmin anıldı mı bir hançer gibi içime vurur
Göz yaşı dökmekten kalmadı bende kurur
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul

Senden sonra hayat bende tadını yitirdi
İçime düşürdügün ateş beni yaktı bitirdi
Dostlarım omuzlarda o tabutunu getirdi
Bu dünyanın neyini beğenmedin girtin be oğul

Yüce mevlam yazmış senin böyle kaderini
Bize yetim bıraktın küçücük can kevserini
Matem yas bıraktı bize senin acın kederini
Bu dünyanın neyini beğenmedin gittin be oğul