Şimdi sensizliği adım adım arşınlayan yalnızlıkla baş başayım.
Bir gözlerin vardı gökyüzünü seyrettiğim.
Bir de hüzünlü umudum alıp gittiğin.
Sen gittin..
Denizin dalgaları sustu.
Yakamoz da yok artık.
Yıldızlar hep puslu..
En çok korktuğum, alaca karanlıkta kaldım.
Ne güneş doğuyor
Ne de karanlık bitiyor.
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!