Bir İstanbul akşamıydı yüzün sıcak ve tatlı,
Öyle içli damlıyordun ki göz bebeklerimden,
kalbime, Ruhum eriyordu,
yavaş adımları koşturuyordu kaldırımlar,
kokunla sarmaş dolaş olan nefesim,
seni taşıyordu damarlarıma,
Üsküdar da çay kokusuydun,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var