Bırakıp gittin işte,
Karanlığına gecenin.
Karanlıktan çok korktuğumu bilerek,
Kararttın ışıklarımı.
Ses verenim yoktu sesime.
Dilsizdi çığlıklarım.
Kalabalıklar ortasında tıklım tıklım yapayalnızdım...
Nefessizdim,
Adın boğazımda asılıyken, kokun yoktu soluğumda.
Üşüyordum.
Canıma canın örtülüyken, ellerinin yokluğuna titriyordum.
Durmuştu zaman,
Akreple yelkovan küstü duvarımda.
Biri 12'de biri 6'da dönmüştü sırtını özlemine.
Gelmemeliydin oysa,
Böyle gideceksen gelmemeliydin.
En azında; acım dinene, canım çıkana kadar gelmemeliydin..
Kayıt Tarihi : 14.6.2017 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!