Gittin Şiiri - Zühtü Bakır

Bıraktın ayrılığın bana kışını
Vuslatın yazıyla nerde üşüyorsun?
Sırtıma yükledin kasvet taşını
Tüy hafifliğiyle hangi dağları aşıyorsun?

Gittin yaprak gibi soldurup da
Gittin saçımı başımı yoldurup da
Gittin içimi elem ıstırap doldurup da
İnsanım diye hâlâ yaşıyorsun

Umut toplamıştım gülen yüzünden
Çok şeyler sezmiştim derin sözünden
Okuduğum yazı bu değildi gözünden
Böyle mi kutsal emanet taşıyorsun?

Duyguların hazana dönmesin yine de
Güllerin kuruyup sönmesin yine de
Ruhun incinip yanmasın yine de
Cirit atar gibi içimde koşuyorsun

Güllerimi kırıp gitmişsen de
Ruhumda bir yara olup bitmişsen de
Görünürlerde kaybolup yitmişsen de
İki damla olup gözlerimden düşüyorsun

(15.02.2000)