muhanmmet faruk koca
Umarsızca arkada bakmadan gittin
Koşmuştum oysa peşin sıra
Mevsimler vardı ellerimde çiçekler
Papatyalar sümbüller
Sana dair ne varsa toplamıştım hepsini
Okyanus misali doldurmuştum avuçlarıma
Martılar eşlik ediyordu çığlıklarıyla
Oysa sen çoktan gitmiştin
Hüzün kalmıştı avuçlarımda
Bir ben kalmıştım koskoca okyanusun ortasında
Şimdi kalemi kırık bir şair gibiyim
Yazamaz oldum seni her gün günceme
Susmuştu umarsızca evren
Adın bahardı kanatlarımı benden çaldı.
Kayıt Tarihi : 7.7.2015 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Faruk Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/07/gittin-568.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!