Hadi bak geldim sana,
Asa ile, su sızdırmayan denizleri yarmak için
Musa oldum sana! ..
İsmail gibi kaderime boyun eğerken
İbrahim oldum vaadime sadığım yar..
Meryem oldum babasız büyüttüm seni yüreğimde
İsa acılarına anne şefkati ile...
Tam ''biz'' olacakken
''gelme'' dedin..
Tufana meydan oldu gönlüm
Nuh oldum da yine de kurtaramadım gemileri
Sen her gece gördüğüm Züleyha düşü gibi
Yusufça kuyulara attın, köle tüccarı aşklara...
Zam'anı durdurulmuş saatler yaptım sana
Her anı beni vazgeçen.
Kendi yaralarımı dikmek için İdris oldum
Dikişleri kan'akan...
Gittin,
Salih olup kendimi güttüm tüm kervanlardan ayrı
Yoktun...
Peygamber acıları çektim buralarda
Kimse anlamadı beni..
Kimse,
Durduramadı senin gid'er gibi kalışlarını
Ama sen gittin..
Hem de hiç gelmemiş gibi..
Kayıt Tarihi : 4.12.2013 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''gelme'' dedin..
Tufana meydan oldu gönlüm
Nuh oldum da yine de kurtaramadım gemileri
Sen her gece gördüğüm Züleyha düşü gibi
Yusufça kuyulara attın, köle tüccarı aşklara...
Zam'anı durdurulmuş saatler yaptım sana
Her anı beni vazgeçen.
----Sedat bey o vaz geçtik dediğimiz anda başlıyor her şey şiir gibi, mevsiden az etkilenmiş sizi ve şiirinizi kutlarım .
Bu çok güzel betimlemeler ., şiirin dinsel kimlikli figürleri arasında şairin yalnızlığını bütün gücüyle öne iteliyor....
Kutluyorum sayın Sedat Emrem...
TÜM YORUMLAR (3)