Gittin…
Gittiğinde ardında bıraktığın o derin boşluğu bana emanet ettin. Bana emanet ettin sebepsiz yere aynalara hediye ettiğin tebessumlerini.
Ulu orta gözlerinden akan gözyaşlarını,
tarağımda bıraktığın saçlarını,
penceremde fesleğenleri,
yastığımda kokunu,
yüzümde yüzünü,
gözlerimde kederini…
emanet ettin beni bana…ve beni tanrıya.
Kayıt Tarihi : 31.1.2013 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!