Gittin Şiiri - Ayşenur Takak

Gittin
Ve sen gideli daha dakikalar oldu
Daha dakikalar önce gözlerine bakarak varlığına sevinen ben,
Dakikalar sonra gidişinle durgun denizler gibiyim
Evet gittin
Bilmezsin sen,daha şimdiden ölü gibiyim
Kalbim atıyor ama yaşam savaşı içindeyim
Oysa ben elini bırakmayı hiç istemedim
Neden gitmeliydin?
Sarıldık birbirimize
Sen..
Sen beni nasıl bırakabildin?
Yada biz..
Nasıl bırakabildik birbirimizi?
Daha şimdiden biliyormusun halimi?
Bu acıyı ömür boyu kalbimden çıkaramam bilirim
Ömür boyu ayrılık acısı çekerim
Oysa sende ağlıyodun
Bana ağlama derken bile gözyaşların süzülüyodu yanağından
Acıyı anlamamızı sağlayan en büyük örnektir ya vedalar,
Ben bunu sadece sende öğrendim
Evet gittin
Kalbime bir hançer saplayıp gittin
Gözlerim dolu geri dönmeni bekledim
Sen ise ağlayarak gittin
Kısık sesimle beni bırakma dedim
Duymadın..
Sende istemedin gitmeyi
Herkez buna kader derken,
Ben ölüm dedim
Evet gittin
Sensizliği kaldıramayacağımı biliyodum
Bunu sende bil istedim
Çünkü ağır yüktü sensizlik
Ölümdü..
Düpe düz ölümdü
Şimdi bizim aramızda kilometreler mi var?
Bırak hepsinide,
Ben sana şimdi hiç mi sarılamayacağım?
Hiç mi elini tutamayacağım?
Hiç mi bakamayacağım o kahve gözlerine?
Geçen günlerde de olduğu gibi,
Seni görmeden sesleniyorum sana
Geri dönsen o kadar çok şey değişir ki hayatımda
En önemli yeniden başlayabilirim
Seninle dönebilirim eski günlere
Kafamdaki intihar isteği kaybolur
Hayata ve sana sarılırım sımsıkı
Hüzün saçıyor seninle sokak lambaları altında yürüdüğüz yerler
Kokunu,
Göz göze gelmemizi,
Seninle olan herşeyi şimdiden özledim
Nefesim kesiliyor yazamıyorum
Yokluğun bana hiç yaramadı
Bütün herşey etrafta yıkık dökük
Şehrin havası bile bir değişik artık
İnsanlar çıkmıyor dışarı
Gökyüzünde uçan kuşlar yok
Hep yağmur yağıyor
Ama gökkuşağı diye birşey yok
Yağmur ve benim gözyaşlarım..
Evet gittin hemde ardında ağlayan iki göz bırakıp gittin
Ve ben bugünden itibaren,
Yokluğunda üşüyorum..