Gittin... Şiiri - Cihan Özel

Ne senden vazgeçebilecek gücüm

Ne de sana gelecek sende kalacak dermanım var

Ne seni severek kırabilirim

Ne de giderek üzebilirim

Olmaz mıydı hep yanımda olsan

İmkânsız mıydı beraber yaşlansak

Yok, sayamadık gerçekleri

Hep üzüldük kazanamadıklarımıza değil kaybettiklerimize

Ne çok özledik yan yanayken birbirimizi

Ne çok çığlık attık kimse duymasın diye acıtarak içimizi

Ne çok erteledik o gerçeği

Yalanlar söyledik kendimize

Kandırdık birbirimizi

En acısı da o yalanları bilerek kavuşamayacağımız gerçeğini kabul etmeden söyledik

Ve sen gittin…

Masallardan sıkıldın, hayal dünyasından sıkıldın

Artık büyüdün ve gerçeklere döndün

Ve ben sana gitme diyemiyorum

Kal, sensiz çaresizim, nefessizim diyemiyorum

Bak eriyorum sensiz, tükeniyorum diyemiyorum

Dediğin gibi mutlulukta dileyemiyorum sana

Sende bana…

Biliyoruz ki olamayacağız biz artık mutlu

Oyun bitti kimse kandırmayacak bizi

Kimse hayaller kurdurmayacak

Sen olmayacaksın yanımda

En iyi yanım olmayacak

Ve mutluluk hep kaçak olacak

Ah sevgili..

Ne kadar acı gidişini izlemek ve bunu kabullenmek

Kal diyememek,

Ne kadar da kararlısın bu sefer gitmeye, ne kadar güçlüsün

Benim çaresizliğim gibi…

İflah olmam sanırım artık

Olmaz bundan sonra benim günüm aydınlık

Gittiğin gündür bu şehri karanlığa boğan

Menekşeler açmıyor artık

Evimde ağlıyor gitarım

Cümleler dilimde hep yarım

Cevaplar dolu ellerimde sorusunu arayan

İçim acıyor ve isyan yasaklanmış dillere

Feryat günah olmuş seven gönüllere

Ağlamaya ceza kesiyorlar

Sessizlikmiş bana düşen

Sensizlikmiş bana düşen

Ve sen gittin…

Gittiğin yollara düşman oldum

Gündüzler haram, gecelere yar oldum