Gittin Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Gittin;
Koca bir sevdayı acımadan yıkarak.
Gittin:
Bu son şiir de böyle yarım kalacak.

Her zaman olduğu gibi ben yine susacağım,
Acımı, öfkemi, isyanımı suskunluğumla ifade edeceğim.
Kara kilitler vurdum dilime,
Bu ayrılığa tek cümle bile kurmayacağım.
Yeminler ettim gençliğime,
Acınla sigara yakıp, yokluğunla yanmayacağım.

Gittin işte;
Herşey bitti.
Ne anı kaldı geriye, ne hatıra,
Bir sevda daha olmayacak senden sonra.
Kaderimmiş yalnızlık,
Nasıl olsa alışacağım.
Alışacağım da...
Kahpe bir kurşun gibi ansızın
Yüreğimin tam ortasından vuran
İhanetini nasıl saracağım?
Oysa ne mülteci isteklerim vardı sana karşı,
Nerden bilirdim ki; gözenin bulanığı ta başı,
Nerden bilirdim bir adının da vefasız olacağını.

Gittin;
Koca bir sevdayı acımadan yıkarak.
Gittin;
Bu son şiirde böyle yarım kalacak.

Bir kasırgamıydın?
Gerisinde toz duman bırakan,
Giderken asırlık çınarlar yıkan.
Yoksa bir depremmiydin?
Taş üstünde taş bırakmayan,
Bu tertemiz yüreği enkaz yığını yapan.

Oysa ne güzel hazırlanmıştım;
Çiçeklerle dolu cıvıl cıvıl bir baharı
Seninle kucaklamaya.
Meğer yüreğe yağan karın olmazmış mevsimi ve
İnsan baharında da küsermiş yaşamaya.

Gitmemeliydin,
Ama gittin;
Ardında enkaz bırakarak.
Gittin;
Asırlık çınarlar yıkarak.
Gittin işte;
Bir şiir daha yarım kalacak...