Ve gittin…
Başını toprağın derinliğine dikip
Hem de arkana bakmadan
Eğdin ve gittin
Diyemedim sana
Korkma ellerimden tut,
Beni uzaklara götür diye
Sen dedin ama ben
Diyemedim…
Nefesim yetmez oldu
Şimdi ne yağmur olup
Yanaklarına yağabilirim
Nede rüzgar olup nefesine karışabilirim
Oysa senle paylaşacaktık
Son nefeslerimizi
Bir gün belki dönersin diye
Yüreğinle yaşayacağım
Sonsuza dek
Seninle nefes alacağım
Sensiz nefes alamadığım gibi
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 16:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
11.10.2010 saat:14:45
![Halil Akyürek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/11/gittin-428.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!