Biliyordum..gün gelecekti...
Ama bu kadar yakındamıydı..işte onu bilmiyordum..
Gelmene gerek yok dedin,ben kendim giderim anne...
İşte hepsi buydu..
Garipsedim..
Böylemi oluyordu hep.. ani,bir anda...
Gittin...
Yüreğim bişeyler fısıldamaya başladı..
Ama kulaklarım duymak istemedi..
Nefes almak istedim...ağzımı açamadım...
İçim oyuldu sandım..
Gölgen gibi..uzaktan baktım gidişine..
Anayım ya..
Mahsun...yalnız..durgun..geldin bana nedense..
Biraz hastaydın ondandır dedim...
Koşsammı dedim..neşelendirsem onu...
Ayaklarımın varlığını unuttumm..kaldım öyle...
O daha altı yaşında...ama gitmeleri öğreniyor artık...
Benimde buna alışmayı öğrenmem lazım...
Demiştim ya...
Senden öğreneceğim çok şey var diye...
Bu biraz erkenmiydi...yoksa bana hep öylemi gelecekti...
Servet ÜlgülKayıt Tarihi : 12.6.2010 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!