Gittin... Şiiri - Hasan Demir

Nasıl yakardı sevdan kalbimi,
Aşk ateşi söndürdün de gittin.
Kalbime kazımıştım ismini,
Kalbimden ismini söküp de gittin.

Ne hayaller kurmuştuk oysa,
Hayalleri başıma yıkıp da gittin,
Senden başkasını sevemem demiştin asla,
Bir züppeye beni satıp da gittin.

Kalbim dar gelince sana,
Kapıyı çarpıp da gittin.
Şöyle bakınca hatıralara,
Gözümden bir damla yaş olup da gittin.

Yıllarımı vermiştim ben bu aşk'a,
Ömür temelimden üç,beş taş söküp de gittin.
Senin için büyüttüğüm sevda ağacınında,
Dallarını kırıpda gittin.

Sana aldığım ilk gülü,
Boş bir çöplüğe atıp da gittin,
İkimiz için öten şu bülbülü,
Aç susuz koyup da gittin.

Onca şey yaşanmışken mazide,
Bir çırpıda defteri dürüpte gittin.
Seni senden çok seven bu yüreğe,
Bir kurşun sıkıpta gittin.