Sen gittin
Koynumda yanlızlığı bırakarak.
Ve sandın ki
Bu yürek yalnızlıkla yatıp kalkacak,
Gözler hep buğulu,hep acıyla bakacak.
Oysa gidişine bir kez ağladım.
Anladım ki en baştan yanlış olan bir şeye
Ümit bağlanmazmış,
Anladım ki hayallerle yetinemiyor insan.
Ve ben bir hayalimi öldürdüm ardından,
Çırılçıplak kalarak,
Sana dair her şeyimi üzerimden atarak.
Belki sadece şimdi
Bir orman kadar üşüyorum,
Yanlış fırtınalara kapılmaktan,sana yanılmaktan
Anladım ki aşk aralıksız çalarmış kapımızı,
Açana dek bırakmazmış peşimizi.
Ve ben tüm kapıları araladım ardından.
Şimdi sus,hiçbir şey söyleme!
Ve sakın dönme!
Gittin ve bitti.
Anladım ki aşklar şiirlerle başlarmış
Ve ben yeni bir şiir yazdım ardından.
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalan ise hancerin ucunda
ama hep bir umudu oluyor insanın
sanki köşeden dönecek yar....
tebrikler güzel şiirdi
kararlı olması da okuyucularının düşüncelerine yansıyacağı kanısındayım ...
zira bazıları bazılarının yaşamlarına yazarak ışık tutmayı başarabiliyor...
ne mutlu ki şizofrenik şiirler üretmiyorsunuz... saygılar !
mehmet sarıkaya
kaleminiz güçlü.
tüm şiirlerinizi okumak gerek.
sevgi ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (5)