Gittin Şiiri - Ramazan Eroğlu

Ben, bir gülüşüne ölürüm derken
Hasreti gönlüme sarıp da gittin
Hiç mi üzülmedin veda ederken
Aşk dolu kalbimi kırıp da gittin

Yollara düşerim her sabah erken
Nemlenir gözlerim seni ararken
Yarınlara gülen gerçekler varken
Boş yere hayaller kurup da gittin

Kaçsan da benimle kaderin senin
Kimse dokunmasın, solmasın tenin
Seni mecnun gibi candan sevmenin
Hesabını benden sorup da gittin

Cesaret verirsin bilsen korkumu
Ayrılık gözümden aldı uykumu
Gül umarken senden bana zakkumu
Sen, gönül bahçenden derip de gittin