Gittin Şiiri - Enver Gokcay

en ömrümde ilk defa sana aşık olmuştum
Bir görüşte tutulup yürekten vurulmuştum
Senin için ne düşler ne hayallar kurmuştum
Hayalimi düşümü sen beni yıkıp gittin
Zalim sanki beynime bir kurşun SIKIP gittin

Gittiğin günden beri ağladım bugüne dek
Gözyaşımın dindiğine şahit olamadım pek
Ardından agit yakıp feryad eyledi yürek
Yeşeren umudumu sen beni yıkıp gittin
Kaldırmadın yüz üstü öyle bırakıp gittin

Ogün bugündür seni halä unutamadım
Bir gece yatağımda huzurlu yatamadım
Zıpkın yemiş gönlümü sensiz avutamadım
Hayatımı kararttın sen beni yıkıp gitti
Ağlanacak halime gülerek bakıp gittin

Sana köle olmuştum kıymetimi bilmedin
İnsan yerine koyup değer bile vermedin
Acı çektirmek için bilerek öldürmedin
Temelsiz yapı gibi sen beni yıkıp gittin
Ciğerimi dağlayıp adeta yakıp gittin

Çok yalvardım yakardım dizlerine kapandım
Taş yüreğin yumuşar insafa gelir sandım
Bir çift nemli göz ile ardından baka kaldım
Halime aldırmayıp sen beni yıkıp gittin
Gururumu çiğneyip odamdan çıkıp gittin

Senmi verdin bu canı bu bedeni Enver,e
Merhamet eylemedin merhametsiz bir kere
İşte halim ortada ibrettir sevenlere
Sırtımdan hançerleyip sen beni vurup gittin
Damla damla gözümden süzülüp akıp gittin