gittin,
gözbebeklerinde bir hışım rüzgarı sürükleyerek.
oysa ne uslu akşamlar vardı.
denizin kokusunda dinginliği bulduğumuz.
gittin,
en sessiz fırtınalar koptu.
gök gürültüsü sessizliğe kükrer gibi.
kalmalıydın.
hiçler içinde hep bizken
oysa sen terk edişleri seçtin.
camın buğusuna aslı kaldı adın.
gittin oysa,
giden değil gitmeyi seçen,
geride kalandı,
giden gibi her şeyi yitiren.
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yağmurlu sonbahar akşam üstü 10/11/2007
![Sevinç Eroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/10/gittin-251.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!