Gittin...
Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
’ ’ gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’ ’ diyecektim sana.
Konuşamadım...
Gittin...
gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu,
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözümden.
Ağlayamadım...
Gittin...
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden.
Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten? !
ürperirdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım...
Gittin...
bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde.
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kes yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım.
Kalkamadım...
Gittin...
oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine.
Kaçak zamanları yaşıyorduk.
Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
Edemedim...
Başlayamadım...
Gittin...
bir şey söyledin mi giderken?
‘ KAL’ dememi istedin mi?
Son bir kez ‘ SENİ SEVİYORUM ’ dedin mi?
‘ BEKLE BENİ DÖNECEĞİM’ dedin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki...
Duyamadım...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...
Gittin...
unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları bir sandığa koyup hayatı
bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...
Gittin...
bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş
sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık.
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde.
Bil ki seni...
unutamadım...
Kayıt Tarihi : 2.9.2007 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
’ ’ gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’ ’ diyecektim sana.
Konuşamadım...
MÜKEMMEL DİZELER YÜREĞİNİZE SAĞLIK...KUTLARIM
Seni Aradım
........Sen Gittin Ya İşte Ondan Sonrası........
Geceye hapsolmuş düşlerin ötesinde,
Topraktan koridorların kuytu sadeliğinde,
Körpecik aşıkların o en ufak öpüşlerinde
Ve heybetli bir gladyatörün kılıç gösterisinde
Seni aradım...
Yedi deve yükünde, Karun'un hazinelerinde,
Kaf dağıın ötesinde, Deccal'ın zikrinde,
Üçyüz yıl sonra uyananlarla, o mağaranın içinde
Ve Kızıldeniz bölündüğünde, Firavun gömüldüğünde
Seni aradım...
Ustaca kurgulanmış Shakespeare piyeslerinde,
Hınca hınç dolu stadyumların tüm girişlerinde
Hitler'in toplama kamplarının her birinde
Ve Selahaddin Eyyubi'nin tüm seferlerinde
Seni aradım...
Çocukların kanıyla sulanmış Filistin harabelerinde
Hasan'a, Hüseyin'e suyun verilmediği çöllerde,
1471'de Coloumb'un eşliğinde, Cennetin keşfinde
Ve Mu'nun kırk günde sulara gömülüşünde
Seni aradım...
Binbir gece masallarında Şehrazat rolünde,
Sadda'mın Halepçe'de biçtiği otuz binin içinde
Nazım'ın vatan hainliği tescillendiğinde
Ve Deniz, Hüseyin, Yusuf kurban edildiğinde
Seni aradım...
Seni aradım, binlerce yıl milyonların içinde
Dünya'da var olan büyük kütlelerin zerrelerinde
Belki bulurum diye, bazen yunusların içinde
Ve güllük gülistanlık ülkemin tam dolu eğlence yerlerinde
Seni aradım...
Geçmişte yoktun, geleceği ise göremiyorum,
İbrahim'in Yusuf'a yandığı kadar yanıyorum
Ahmaklardan kaçan Musa misali hızla koşuyorum
Ölmeden bulurum diye her yere/her şeye bakıyorum
Ve ben hala hergün seni arıyorum...
Mehmet Yücedağ
TEBİRKLER...SAYGILARIMLA MEHMET YÜCEDAĞ
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden.
Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten? !
ürperirdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım...
bu duygu yüklü yüreğin kalemine sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)