Gittin Şiiri - İbrahim Ballıcan

Gittin.
Kuru bir elveda, soğuk bir hoşça kal ile veda ettin.
Sen gidince her şey bitecek mi sandın?
Anlayamadın. Beni kendine nasıl bağladığını, âşık ettiğini fark edemedin. Verilen onca yemine, yaşanmamış hayallere, kalbime açtığın derin yaraya aldırmadan giderken kuru bir elveda ettin.
Sandın ki aşk, sadece üç harf, söylendiği gibi kısa ve basit. Âşkın ne olduğunu bilmeden, unutursun, kendine yeni birini bulursun diyerek ardına bile bakmadan gittin. Âşığım dedin. Ama önüne çıkan ilk engelde pes ettin.
Gittin.
Oysa aşk gitmek değil, kalıp savaşmaktır, beklemek, sabretmektir bilemedin.
Ve gittin.
Ardında sana âşık, yaralı ama her şeye rağmen güçlü bir kalp bıraktın.
Unutmadım. Unutamadım. Ne yaptımsa başaramadım. Ne senin yerine birini koyabildim, ne de kalbimde açtığın o derin yarayı kapayabildim.
Gittin.
Giderken, içimde öyle bir boşluk yarattın ki, ben o boşluğu kimseyle dolduramadım. Ve öyle bir âşık ettin ki kendine beni, herkesi sen sanıp, kimseyi yerine koyamadım.
Gittin.
Kuru bir elveda, soğuk bir hoşça kal ile veda ettin.
Senden sonra öğrendim, gidişinle anladım.
Âşkın, kaybetmek olduğunu, hep imkânsızı sevdiğini ve gelmeyeceğini bile bile beklemek olduğunu anladım.
Ve ben senin, kuru ve soğuk elvedana teşekkürle karşılık veriyorum.
Aşkın ne demek olduğunu ve bana böyle bir aşk yaşattığın için her şeye rağmen teşekkür ediyorum sevgili.