Bu sabah
Yağmurlarla yarıştım
O yolları ıslattı
Ben yastığımı...
Gece mi sabaha
Ulaşmaya çalışıyordu
Yoksa sabah mı geceye
Anlayamadım.
Çaresizliğin
O en koyu karanlığında
Bir ışık yakaladım
Uzak ama yakın,
Parlak ama sönük...
Bahar rüzgârı girdi odama,
Senin saçlarımı okşayan elin gibi
Kokunu duydum.
Seni anlatmak kolay
Ama zorların en kolayı
“O bir efsaneydi” derim sadece
Yanaklarımdan süzülen
İki damla gözyaşını
Saklamaya çalışarak.
Sonra...
Senden bana kalan tek güzel şeyi
Gülüşünü yollarım...
Bana hep çok güzel güldüğümü
Gamzelerimin
Bana nasıl yakıştığını söylerdin
Söylerdin de gülerdim
Ama şimdi
Çok güzel ağlamayı da öğrendim...
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 17:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)