Gittim ve Döndüm Şiiri - Ramazan Özütürk

Aksaray ilinden çıkmışım yola
İstanbul garında vermişim mola
Serdim palazımı beşe beş kala

Tattırdı acıyı gurbet dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Yol geçer Çerkezköy ile Saray’dan
Vazgeçer gönlümüz anadan yardan
İnancım tam, sabır verir Yaradan

Bağrına basıyor hasret dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Kırklareli şehri; Vize, görüldü
Heyecandan sol yüreğim yoruldu
Yirmi üç yaşımda künye soruldu

Maziyi unuttu hayat dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Nişanım bellidir; Topçu Taburu
Karargahta attım şerefle turu
Askerlik ocağı verir gururu

Beni benden etti yad’et dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Vize’nin yolunda sallanır dallar
Cevizin koynunda oynaşır eller
Sarışın güzeller, bal tutar diller

Beni mest ediyor şefkat dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

“Yosmalar kışlası” derler buraya
Erir yürek, döner sonsuz deryaya
Değişmem sılamı köşke, saraya

Gözüme göründü ümmet dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Sarı saçlı, kumral, buz yeşili göz
Ne gönül dinliyor, ne de bir çift söz
Gülüş ömre bedel, ama vermez yüz

Dayamış sırtına kuvvet dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

İşte böyle gurbet, halim pek yaman
Kahredip hasrete, ağlıyor zaman
Bırak güzeli görev bekler vatan

İşte gerçek sevda hudut dağları
Yetim kaldı Aksaray’ın bağları

Kırılmış seslerim düşlere dalar
Özütürk gönlüne heyecan dolar
Görev tamam, Vize sılama salar

Aç kucağını memleket dağları
Yarim sensin Aksaray’ın bağları
(1985)