Gittim İşte Şiiri - Ahmet Arıcan

Gidiyorum işte güzelim mutlu oldun mu?
Artık seni sürekli rahatsız eden de kalmayacak
Israrla gelmeni isteyen...
Israrla seni bekleyen de olmayacak
Bundan sonra üzülmeyeceksin bir tanem
Gidiyorum istemeye istemeye...
Gidiyorum bir yığın boşlukla beraber yüreğim
Artık istesem de gelemeyeceğim
Milyonlarca saati sensiz geçireceğim
Nede olsa alıştırdın artık beni buna
Ama yine de her şeye rağmen
Mutluyum demek geliyor içimden
Yalnızlığın buruk hüznü
Bir zehir gibi otursa da mideme
Ve çevrem de
Gördükçe onca mutsuz insanı
Mutsuz olduğumu söylemek
İsyan olmaz mı kaderime
Kocaman yüreğine emanet ediyorum seni
Kötülük gelmez o yerden bilirim
Ama insanlar güvenemem bir türlü
Çılgınca arzudan başka şeyi olmayan insanlara
Aşk diye tanımlanan o ikilem duygulara
Kendime bile güvenemem de bazen...
Sana güvenirim iki gözüm bir tanem
Sana güvenirim yüreğim
Ama korkarım ki soğukluk girdi girecek
Yol ıraksa gönülden de ırak olunur bilmez misin
Belki bitmez ama azalacaktır sevgimiz
Artık haftada bir de olsa hatırlamaz olacaksın
Mesajların kesilecek bir bıçak gibi
Belki de bir yığın kuşkular saracak bizi
Irak olunca gönüller...
Kuruyacak sevgi denizi
Gel diyebilecek cesareti bile bulamayacağız kendimizde...
Gurur! Kahrolası gururumuz engelleyecek bizi
Bundan sonra konuşabilirsin
Sustun! Sustun çünkü hep yanımda
Sustum! Ben de sustum konuşamadım
Takılı kaldı kelimeler boğazımda
İçime attım kızgınlığımı öfkemi
İçime attım büyük nefretimi
Nefretimle dolu sevgimi
Üzdük birbirimizi durmadan
Üzüldük sonra boş yere çocuklar gibi
Oysa!
Sabahları zor eder oldum
sebepsiz seni üzdüğüm dakikalardan sonra
hata aramak istemiyorum
belki ikimiz de hatalı
belki de hiç
ama yine de ısrar edersen
birlikte olmayı istemek hataysa eğer
yada buna dersen günah
ben çok büyük hata işledim
çok büyük günah
çünkü seni ilk tanıdığım andan beri
seni istedim
sürekli tüm benliğimle
seni düşledim
çok cimrisin güzelim çok cimri
ben sonuna kadar açmışken gönül evimi
sen dirhemle bile vermedin sevgini
korktun mu..?
sakladın mı..?
belki her ikisi de
belki de sadece
hiç...!
yakındık sözlerde
yakındık gözlerde
peki ya gönüllerde...?
sordun mu bana efkarımın büyüklüğünü
konuşamamamın hüznünü
yo...
hayır..!
kaçtın sürekli kaçtın
tartışmaktan kaçtın
kaçtın haklı olduğumu biliyordun
haklısın dememek için kaçtın
gidiyorum işte
bir yığın cevapsız soruları da alarak bavuluma
açmayacağım orda kesinlikle bu bavulu
biliyorum açarsam
ya kafayı üşüteceğim
yada senden vazgeçeceğim
senden vazgeçmek mi...!
nasıl söyler bunu elim
asla....
bu belki hiçbir zaman yapamayacağım şey
sana saygım sevgimden yoğun
ve seni ölesiye seviyorum
belki görülmez
belki duyulmaz
ama anlatılmaz gülüm
anlatılamaz
artık gülebilirsin
ve hatta alayda edebilirsin
okurken yazdıklarımı
nasılda dalgamı geçtim diyebilirsin
kızmam
darılmam
inan buna
yeter ki gerçek olsun
yeter ki bana karşı
tek samimi davranışın bu olsun.....