Gittiler. Şiiri - Necati Keçeli

Ya yürekten sevmeyi bilemedim
Yâda işi biten çekip gittiler
Yazım mı kötüydü ben gülemedim
Dünya'yı başıma yıkıp gittiler

Sırtımda yok iken henüz bir aba
Genç yaşımda öldü anayla, baba
Öksüzlük alnıma vuruldu damga
Alnıma yetimi takıp gittiler

Nice seven oldu peteklerde bal
Yalvarıp yakardılar yanımda kal
Şimdiyse kalmadı tutunacak dal
Zavallı kalbimi, yakıp gittiler

Gün oldu büyüttük bizlerde çocuk
Gözümde oldular hepsi bir boncuk
Kucağa beklerken yavru toruncuk
Hasreti kalbime çakıp gittiler

Beynimde kalmadı birçok isimler
Gönül duvarımda yırtık resimler
Hazana döndü tüm eski mevsimler
Gönlüme Hazanı sokup gittiler

Yiğitlik kalmadı yokuştur yollar
Sorgusuz sualsiz geçti bu yıllar
Çok canı, cananı sardı da kollar
Hayatın içinden akıp gittiler

Necati KEÇELİ
İZMİR