Kimler kaydı avuçlarımızdan, kimler!
Onlarla gitti,
Anılar, deneyimler, birikimler!
"Yer”diler, “gök”tüler.
Özlemleri büyüdü zamanla,
Yüreklerimizi söktüler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
evet hep gittiler bir şeylerimizi un ufak ederek hüznü yüreğimize bırakarak. kaleme sağlık.
' Şu Dünya bir misafirhanedir! İnsan ise onda az duracaktır ve vazifesi çok bir misafirdir! Şu kısacık hayat-ı dünyeviyede hayat-ı ebediyeyi kazanmakla mükelleftir!'
Kolay gelsin kardeşim.
Bir okur olarak bilincime yansılanan durum akışlarıyla birlikteydim dizelerde.
Yaşamın dizginlenemeyen yürüyüşü içinde nelerin varlaştırıldığına ve yoksandığına değgin algılar vardı.Çoğul bir dil kurularak saptamalar getirilmiş.Bu özel şiirin envanterinden düşülen eşit öğelerin özdeşleri de böyle bir yazgının objeleri aslında.
Okumak bir emektir.
Bu şiir,okumaya değiyordu.
Sayın ÖZGER'in,8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nü de kutlayarak ayrılıyorum sayfadan.
Nicelerine.Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta