Gittiler Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

GİTTİLER

Dostluk sofrasından payımı aldım,
Zıkkımın kökünü verdi gittiler.
Ne oluyor diye şaşırıp kaldım;
Balıma da zehir kardı gittiler.

Anlamadım ben bu kini garezi
Yıllarca taşıdım! .Sırtımda sizi,
Daha omzumda bellidir izi;
Arsenik zerk edip sardı gittiler

Sendeleyen atın başını vurmak,
Felsefesine mi sardılar merak.
Böyle dost eşikten beşikten uzak
Yüreğim ikiye yardı gittiler.

Dar günlerde yanlarında bittiğim
Ecel olsa peşlerinden gittiğim.
Yar başında ellerinden tuttuğum;
Kolumu bilekten kırdı gittiler.

Kuzu dediklerim kurt oldu bana,
Gurbet eller sıla yurt oldu bana.
Benden ferman alan dert oldu bana;
Namluma tek kurşun sürdü gittiler.

Mamurduk virane dediler bize,
Daneydik divane dediler bize.
Otağdık mihman e dediler bize;
Hanedanlık bitti yerdi gittiler.

Sordum suçum nedir? .Dosta yar olmak,
Dara düşerseler orda var olmak.
Biraz maldan düşüp ihtiyar olmak;
Böyle bir denklemi kurdu gittiler.

Etem-i yim yazdım arzu halimi,
Canımı acıtan bu melalimi.
Anlatmak istedim irtihalimi;
Kendi defterlerin dürdü gittiler.

İBRAHİM ETEM EKİNCİ
04.03.2012 ANKARA.