Bir anda etrafı sis kaplayıverır,
Ufkun kararır, dünya cehennem oluverır.
Bazen insan mutlu olsa da,
Yalnız yapayalnız kalıverır..
Etrafımızda dostlarımız vardır ama
Bazen dostlarımızın olduğu an,
En yalnız kaldığımız andır.
Yalnızlık;
Hissetmektır kendını bir çölde,
Bir sahrada yalnız,tek başına..
Serap da tok sadece ufuklarda,
Sımsıcak çöl kıvılcımları,
Sadece içinde yalnızlık sızıntıları,
Yürürsün yürürsün bir çıkış ararsın,
Gittikçe gittiğin yolun sonsuzluğunu anlarsın..
Gittikçe yalnızlığını anlarsın..
Gittikçe yalnızız gittikçe yalnız..
Yalnızlık;
Hissetmektır kendını bir sahilde,
Küçük,. küçücük terkedılmış bır klübe
Sevimlidir bu klübe ama,
Bulunmaz etrafında iyi birisi aransa da,
Bulunmaz sürgülerı açacak iyi birisi,
O klübe iyi birisi olsa da..
Sen iyi birisi olsan da..
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!