Gittikçe Azalıyoruz Şiiri - Nihat Malkoç

Toprak oldu gül bedenler
Gittikçe azalıyoruz
Geri dönmüyor gidenler
Gittikçe azalıyoruz

Kimler geldi, kimler geçti
Fâniler sonsuzu seçti
Vakti gelen kalkıp göçtü
Gittikçe azalıyoruz

Hatıralar dünde kaldı
Cümle heves tende kaldı
Her ne varsa sende kaldı
Gittikçe azalıyoruz

Nerde ağa, beyler şimdi?
Viran olmuş köyler şimdi
Huzur firar eyler şimdi
Gittikçe azalıyoruz

Kuruyor yeşeren dallar
Yolculara hasret yollar
Uzaklara düşmüş yıllar
Gittikçe azalıyoruz

Güz vakti solmuşuz sanki
Un ufak olmuşuz sanki
Kederle dolmuşuz sanki
Gittikçe azalıyoruz

Dibi göründü kuyunun
Bu son perdesi oyunun
Ne önemi var sayının
Gittikçe azalıyoruz

Hasretin nârında yandık
Hüznün rengine boyandık
Uykulardan geç uyandık
Gittikçe azalıyoruz

Uzağında hoşlukların...
Müjdesi yok kuşlukların
Dolması zor boşlukların
Gittikçe azalıyoruz

Kapanırken gözlerimiz...
Muma döner yüzlerimiz
Siliniyor izlerimiz
Gittikçe azalıyoruz